Międzynarodowy Festiwal Literacki Ha!wangarda 2015

1-3.10.2015

Ha!wangarda to festiwal-laboratorium nastawiony na wytwarzanie i prezentację awangardowej, eksperymentalnej literatury oraz jej analiz. Co roku do stałych działań w jej trakcie należą pokazy twórczości cyfrowej, media art show, prezentacje multimedialne, warsztaty oraz spotkania z twórcami. Festiwal przedstawia odmiany i gatunki literatury cyfrowej, autorskie podejścia do medium książki, literaturę wizualną oraz pisarzy i pisarki, którzy dopiero wchodzą na literacki rynek. Stawia też na łączenie teorii z praktyką. Jak napisała badaczka mediów Anna Nacher: „Ha!wangarda jest jednym z miejsc, gdzie wszystko to, co najlepsze z akademii spotyka się z wieloma przestrzeniami zupełnie w niej na co dzień nieobecnymi; gdzie wzajemne uczenie się ma formę atrakcyjną i inspirującą; gdzie nabiera sensu cały dyskurs związany z przemianami form produkcji wiedzy w kontekście pozaakademickim”.

Taka też będzie edycja w 2015 roku, w ramach której do Krakowa zapraszamy Scotta Rettberga, współtwórcę Electronic Literature Organization, jednego z najważniejszych amerykańskich badaczy i twórców mediów cyfrowych. Podczas Media Art Show (trwającego 3 wieczory) zaprezentujemy wyselekcjonowane najnowsze prace 23 artystów i kolektywów twórczych, zorganizujemy warsztaty używania platformy Twine oraz warsztaty literatury wzbogaconej. Na festiwalu startujemy z książkami teoretycznymi Liberackość dzieła literackiego Agnieszki Przybyszewskiej i Sztuka przegrywania. Esej o bólu, jaki wywołują gry wideo Jespera Juula – najbardziej inspirującego dzisiaj badacza w polu game studies. Premierę będą też miały: najnowszy tom poezji Zenona Fajfera Widok z głębokiej wieży i powieść wizualna Renata Bolesława Chromrego. Szczególnie gorąco zapraszamy wszystkich na koncert dwóch demoscenerów: Yerzmyeya i Pinokia.

• • •

Ha!wangarda na facebooku

 

CLICK HERE FOR ENGLISH VERSION

 

 

P R O G R A M

(Opisy poszczególnych wydarzeń znajdują się na dole strony)

 

 

01.10.2015 (czwartek)

 

HIPERMEDIALNY ARTEFAKT Z BRATYSŁAWY I PRAGI
Prowadzenie: Mariusz Pisarski

Bunkier Sztuki, Sala Audiowizualna, pl. Szczepański 3a, Kraków

 

14:00–15:15 – Wykłady (cz. 1):

  • Peter Sýkora – Cybertekstowa Księga życia i biomedia
  • Kristof Anetta – Czas przygodności: cyfrowa lektura jako doświadczenie filozoficzne
  • Jana Tomašovičová – Topologia hipertekstów

15:30–16:45 – Wykłady (cz. 2):

  • Bogumiła Suwara – Czy możliwa jest inna slawistyka?
  • Karel Piorecký – Wiadomości SMS jako temat i medium do tworzenia tekstu literackiego
  • Kateřina Piorecká – Pantomima Nezvala: pomiędzy gatunkami literackimi i mediami
  • Marek Debnár – „Central Europe” w literaturze regionu wyszehradzkiego i Narodowym Korpusie Języka Słowackiego

 

 

MEDIA ART SHOW

Bunkier Sztuki, Sala Audiowizualna, pl. Szczepański 3a, Kraków

 

19:00–19:25I : * ttter – instalacja / performans Zuzanny Husarovej i Ľubomíra Panáka

19:30–19:50Międzyliterackie związki poezji polskiej i słowackiej jako okoliczności umożliwiające powstanie hipermedialnego artefaktu, przekształcającego znaczące napięcie w niekonwencjonalne doświadczenie kognitywne – wykład Martína Solotruka

19:50–20:40Literówki i potknięcia – film Markéty Magidovej

20:40–21:00 – Maja Starakiewicz – Picture recitation na podstawie Seksplozji Stanisława Lema [Tylko dla dorosłych widzów]

21:00–21:30 Czerwona Planeta – dramat transfuturystyczny

21:30–22:00 – Ľubomír Panák – audio performance

 

 

02.10.2015 (piątek)

 

STRATEGIE PISANIA

Arteteka WBP w Krakowie, ul. Rajska 12 (wejście od ul. Szujskiego)

 

13:30–15:00Twine – warsztaty twórcze (zapisy tutaj)

 

Czuły Barbarzyńca, ul. Brzozowa 15, Kraków

 

15:00–16:00Przestrzenność książki; Archetyptura – prezentacja i wykład Andrzeja Głowackiego i Ika Wato

16:15–17:00Collaborative writing – dyskusja z udziałem Scotta Rettberga, Mariusza Pisarskiego i Michała Tabaczyńskiego

17:00–17:45Liberackość dzieła literackiego – premiera i dyskusja wokół książki Agnieszki Przybyszewskiej

18:00–18:30Widok z głębokiej wieży – premiera nowego tomu poezji Zenona Fajfera

 

 

MEDIA ART SHOW

Czuły Barbarzyńca, ul. Brzozowa 15, Kraków

 

19:00–19:15 – Maja Staśko – prezentacja poezji

19:15–19:30First We Feel Then We Fall – pokaz fragmentu adaptacji filmowej Finnegans Wake

19:30–19:45Piksel Zdrój – prezentacja polskiej powieści kolaboratywnej

19:45–20:00Zmrok, symfonia [Twilight, a symphony] – premiera polskiego wydania klasycznego hipertekstu Michaela Joyce’a

20:00–20:15Kosmos – prezentacja hiperfikcji Jakuba Jagiełły

 

Klub RE, ul. Mikołajska 5, Kraków

 

22:00–22:40 – Yerzmyey / Pinokio – koncert z wizualizacjami

 

 

AFTERPARTY

Bomba, pl. Szczepański 2/1, Kraków

23:00 – ??:?? – Wixapol S.A.

 

 

03.10.2015 (sobota)

 

NOC POEZJI: GRY I SZTUKA

Księgarnia Korporacji Ha!art, pl. Szczepański 3a
(na piętrze Bunkra Sztuki)

 

12:00–12:45 – Brunch z konceptualizmem

13:15–14:00 – GRY: TEORIA I PRAKTYKA (cz. 1). Wiersze zgrane – Wystawa gier opartych na wierszach i oprowadzenie

 

Spółdzielnia Ogniwo, ul. Paulińska 28, Kraków

 

15:00–15:30Bletka z balustrady – instalacja Leszka Onaka

15:00–15:30 – Generator poezji Jakuba Jagiełły

15:30–16:00 – GRY: TEORIA I PRAKTYKA 2. The Art of Failure: An Essay on the Pain of Playing Video Games – prezentacja polskiego przekładu książki Jespera Juula

16:15–17:20 – Literatura rozszerzonej rzeczywistości – warsztaty i gry Andrzeja Głowackiego

17:30–18:00Flash Fiction – wprowadzenie do gatunku mikrofikcji

 

 

MEDIA ART SHOW

Spółdzielnia Ogniwo, ul. Paulińska 28, Kraków

 

19:00–19:15Flash Fictionrozstrzygnięcie konkursu

19:15–19:30PAD, czyli książka jak rzeźba – polska premiera utworu konceptualnego Steve'a Zultanskiego

19:30–19:45Ubu Król – premiera trzeciego polskiego tłumaczenia sztuki Alfreda Jarry'ego

19:45–20:00Frequency – prezentacja generatora Scotta Rettberga, eksplorującego poetycki potencjał 200. najbardziej popularnych słów w języku angielskim, w tłumaczeniu Aleksandry Małeckiej i Pauliny Knap

20:00–20:15Nieznani [The Unknown] – prezentacja przełomowej powieści hipertekstowej Scotta Rettberga, Williama Gillespie'go i Dirka Strattona z 1999 r. w tłumaczeniu Mariusza Pisarskiego

20:15–20:30Kózka układa świat – prezentacja aplikacji interaktywnej i klasycznej książki dla dzieci Kamila Kamysza

20:30–20:45Poczęcie smoka – prezentacja generatora poetyckiego José Aburto

20:45–21:00Renata – premiera powieści graficznej Bolesława Chromrego

21:00–21:20Kosmos – rozwiązanie wątków hiperfikcji Jakuba Jagiełły

21:20–22:00Wieczór Cyberpoematu im. Romana Bromboszcza – performans Rozdzielczości Chleba (Piotr Puldzian Płucienniczak, Łukasz Podgórni, Leszek Onak, Wojciech Stępień)

 

 

 

 

OPISY WYDARZEŃ

 

HIPERMEDIALNY ARTEFAKT Z BRATYSŁAWY I PRAGI
Prowadzenie: Mariusz Pisarski

 

Peter Sýkora – Cybertekstowa Księga życia i biomedia

Celem wykładu jest udowodnienie, że Księga życia (tekst biologiczny zapisany w kodzie DNA) to coś więcej niż tylko popularnonaukowa metafora. Owa Księga życia to nie tyle biologiczny odpowiednik zwykłej książki, co cybertekst, w rozumieniu oryginalnej definicji literatury ergodycznej Espena Aarsetha. Tematem będzie więc cyfrowa natura biologicznych cybertekstów w żywych organizmach (biomedia). Przykładem ilustrującym – poezja genetyczna.

Kristof Anetta – Czas przygodności: cyfrowa lektura jako doświadczenie filozoficzne

Wykład poświęcony będzie różnicom kognitywno-percepcyjnym doświadczenia „analogowej” i „cyfrowej” sztuki oraz ich związkom z tendencjami obecnymi w dwudziestowiecznej filozofii, opisanymi przez Richarda Rorty'ego w Contingency, Irony, and Solidarity (1989). Najważniejszym momentem psychologicznym przejścia literatury „analogowej” do „cyfrowej” jest ten, w którym czytelnik przestaje wierzyć, że ma przed sobą „mocną”, autorytatywną wersję tekstu; kiedy zaczyna czuć, że nie ma możliwości poddania się totalnej kontroli autora. W literaturze cyfrowej czytelnicy muszą zaakceptować przygodność doświadczenia literackiego, przyczyniać się do powstania tekstu ergodycznego poprzez wybieranie różnych strategii i decyzji lekturowych. Omawiana „przygodność” staje się metaforą ludzkiej potrzeby zrozumienia, jest metadoświadczeniem poznania, spędzeniem czasu z dziełem, które kształtują indywidualne decyzje czytelnika i przypadek wpisany w strukturę dzieła.

Jana Tomašovičová – Topologia hipertekstów

Hipertekst przekracza różne granice. Jest ulokowany w intermedialnej przestrzeni, gdzie pojedyncze dyskursy medialne nawiązują do siebie i są ściśle ze sobą powiązane. Jednocześnie jego ustrukturyzowana natura wychodzi poza jednowymiarowy przepływ. Hipertekst nie opiera się na sztywnym, zewnętrznym punkcie widzenia, ale rozwija się z „własnego środka”. Nabiera on cech wielowymiarowego skrzyżowania, gęstej sieci. Celem wykładu jest przyjrzenie się konstrukcji hipertekstu i wymienienie najważniejszych cech, które odróżniają go od tradycyjnej konstrukcji tekstów drukowanych.

Bogumiła Suwara – Czy możliwa jest inna slawistyka?

Twórcy nauk slawistycznych działali w czasie, kiedy filozofia i teologia zaczęły oddzielać się od siebie dając przy tym początek wielu nowym naukom humanistycznym i socjologicznym. W związku z tym, według różnorodnych hipotez, nauki slawistyczne, tak samo jak inne nauki humanistyczne, zostały wcielone do procesu refleksji nad symbolicznym tworzeniem języków słowiańskich (literatura/kultura). Teoretyczne rozmyślania na temat „innych” nauk slawistycznych będą nawiązywać do symbolicznego tworzenia (manipulacji) warunkowanego tym jak funkcjonują portale społecznościowe, demokratyzacja dostępu (i analizy) do zbiorów danych big data, oraz będą bazować na koncepcie „kolektywnej inteligencji” i jej znaczeniu dla nowych podstaw nauk slawistycznych (tak jak znaczenie kolektywnej inteligencji stworzonej przez użytkowników języków słowiańskich).

Karel Piorecký – Wiadomości SMS jako temat i medium do tworzenia tekstu literackiego

Rozwój technologii cyfrowych pod koniec dwudziestego wieku przyczynił się do rewolucji komunikacji międzyludzkiej na niewyobrażalną wcześniej skalę. Spowodował także liczne zmiany w płaszczyźnie komunikacji literackiej. Obok Internetu, technologia komórkowa, a w szczególności jej elementy związane z procesem pisania (SMS), weszły w stosunkowo silną interakcję z kulturą literacką. Wykład skupia się na analizie tej interakcji i na powiązaniach tego typu wiadomości z transformacją gatunków epistolarnych (powieść epistolarna i dziennik) oraz z przemianą samego twórczego pisania i sposobów dystrybucji tekstów. Przekrój gatunków literackich branych pod uwagę w tej analizie jest szeroki: zawiera zarówno prozę, jak i poezję. Wśród wybranych przykładów znajdziemy ambitne projekty literackie oraz prace amatorskie. Materiał czeski osadzony zostanie w szerszym kontekście międzynarodowym i historycznym.

Kateřina Piorecká – Pantomima Nezvala: pomiędzy gatunkami literackimi i mediami

We wrześniu 1924 r. Nezval opublikował swoja drugą książkę, Pantomimę, którą uważa się za jego pierwszy zbiór „poetystyczny”. Teksty, które znalazły się w tomie, były bardzo różnorodne. Z najważniejszych warto wymienić Wiersz fotogeniczny, inspirowany dziełami Delluca, zawierający scenariusz pokazu pantomimicznego; eseje, wodewile oraz wiersze obrazkowe i typograficzne. W tomie Nezvala marginalia wypełnione są cytatami z autorów programowo promowanych przez grupę Devětsil (Rimbaud, Apollinaire, Cocteau, Tzara, Epstein, Mallarmé i Baudelaire). W powstanie książki zaangażowani byli liczni pisarze: przedmowa została napisana przez Jindřicha Honzla, redaktorem był František Götz, wiersz obrazkowy z okładki stworzył Jindřich Štyrský, a typografia i wygląd pozostałych wierszy obrazkowych i typograficznych zostały zaprojektowane przez Karela Teige. Zamiast ilustracji, w książce znalazły się reprodukcje prac Jindřicha Štyrskiego i Marie Laurenciovej. Magia egzotyki została przedstawiona za pomocą fotografii afrykańskich rzeźb oraz indyjskich miniatur, a neony nowojorskiego kina sugerują podziw dla pełnego życia nowoczesnego miasta. Świadectwem fascynacji ówczesną popkulturą są zdjęcia przedstawiające braci Fratellini z cyrku Medrano w Paryżu oraz tancerkę i gwiazdę filmową Allę Nazimovą. Dzieło Nezvala miało także swoją wersję sceniczną w formie sekwencji recytacyjnej, na podstawie której zostały skomponowane dwa utwory muzyczne autorstwa Jiřego Svobody i Išy Krejča, do których Milča Mayerová stworzyła cykl kompozycji tanecznych Abeceda. Dwa lata później na podstawie tego cyklu ukazała się niezależnie publikacja ze zdjęciami tancerki i projektami Karela Teigego. Pantomima była jednocześnie swoistym gestem autora i zbiorowym, praktycznym zastosowaniem postulatów sformułowanych w manifestach poetystów. Co więcej, w osobistych dokumentach Vítězslava Nezvala autor odkrył kilka nieznanych utworów z letrystycznego cyklu Zvuk slunečních hodin. Jakie było podejście do tradycyjnej książki w latach dwudziestych ubiegłego wieku? W jaki sposób nowe media inspirują czeską myśl awangardową? W jaki sposób film, fotografia, możliwość nagrania dźwięku i maszyna do pisania wpłynęły na rozwój czeskiej poezji międzywojennej?

Marek Debnár – „Central Europe” w literaturze regionu wyszehradzkiego i Narodowym Korpusie Języka Słowackiego

Celem wystąpienia jest omówienie różnych znaczeń terminu „Europa Środkowa” w esejach i pracach literackich z kręgu krajów Grupy Wyszehradzkiej. Autor zdecydował się opracować subkorpus esejów i prac literackich wydzielony z Narodowego Korpusu Języka Słowackiego (Slovak National Corpus). Praca opisuje sposoby interpretowania wyników statystycznych wystąpień ilościowych wybranych wyrażeń związanych z Europą Środkową oraz wskazuje możliwości wykorzystania owego korpusu nie tylko w celach lingwistycznych czy literackich, ale także w badaniach interdyscyplinarnych.

 

 

MEDIA ART SHOW

 

I : * ttter – instalacja / performans Zuzanny Husarovej i Ľubomíra Panáka

I : * ttter to artystyczny projekt multimedialny wykorzystujący czujnik Kinect 3D. Interaktywna instalacja / performans na dwa sposoby odwołuje się do „zasady remake'u”: na poziomie tekstowym – wchodząc w interakcję z wiodącymi pracami międzynarodowego Net.Artu, i na poziomie dźwiękowym – wykorzystując zasady działania thereminu. Dzięki czujnikom możemy za pomocą ruchu rąk z łatwością przeszukiwać, usuwać lub miksować dialogi, które przypominają komunikację online ludzi i maszyn. Tekst wyświetlany na ekranie jest remiksem wybranych fragmentów tekstowych z europejskiego Net.Artu (zapożyczono My Boyfriend Came Back from the War Olii Lialiny, This Morning oraz IBMAlexeia Shulgina, zkp3.21 by Vuk Cosic, 100cc and g33con kolektywu artystycznego JODI, Irational Heath Bunting, City Markéty Baňkovej, four.values Romana Bromboszcza, Falling Times Michała Bielickiego, Koniec świata wg Emeryka Radosława Nowakowskiego i AE Roberta Szczerbowskiego). Przez wirtualny podgląd będziemy również kontrolować wysokość dźwięku oscylatora, a dzięki możliwości aktywowania modułu rysującego możemy „wprowadzać” poszczególne fragmenty przy pomocy naszych własnych rysunków.

Międzyliterackie związki poezji polskiej i słowackiej jako okoliczności umożliwiające powstanie hipermedialnego artefaktu, przekształcającego znaczące napięcie w niekonwencjonalne doświadczenie kognitywne – wykład Martína Solotruka

Międzyliterackie relacje w poezji mają bardzo duży potencjał dla badań zarówno w dziedzinie translatologii, jak i komparatystyki literackiej. Jednocześnie międzykulturowe napięcie znaczeniowe umożliwia powstawanie hipermedialnych artefaktów, które wyraźnie demonstrują, że analiza porównawcza nie musi być redukowana jedynie do dyskursywnej logiki tekstu. Artefakty, dzięki swojej hipermedialnej naturze, stwarzają zestawienia oraz hipermedialne powiązania i konteksty, które syntetyzują i czerpią z różnych międzykulturowych, ale również hipermedialnych, tj. pozatekstowych połączeń, efektów i relacji, aby stworzyć przestrzeń międzykulturowej komunikacji jako głębokiego doświadczenia kognitywnego, które wzbogaca lub nawet przewyższa doświadczenie porównawcze oparte jedynie na samym tekście pisanym.

Literówki i potknięcia – film Markéty Magidovej

Akcja taneczno-literackiego filmu rozgrywa się w funkcjonalistycznym budynku należącym niegdyś do elektrowni. Jedna tancerka wciela się w trzy różne typy kobiet ubiegających się o pracę. Każda z nich ma swój własny styl ubierania się, pisania i poruszania. Stres wywołany przez napiętą sytuację rośnie i staje się widoczny w zachowaniu bohaterek. Niekontrolowane ruchy znajdują odzwierciedlenie na poziomie literackim. Materiały tekstowe i dokumenty (e-maile, listy motywacyjne, CV itd.) wymagane przez międzynarodową firmę elektryczną są pełne literówek. Błędy te mogą być postrzegane jako przypadkowe ruchy uderzających w klawiaturę komputera palców, podobne potknięciom przy poruszaniu się.

Maja Starakiewicz – Picture recitation na podstawie Seksplozji Stanisława Lema

Sposób opowiadania historii, w którym obraz jest głównym rekwizytem osoby opowiadającej, wywodzi się z Indii. Po dotarciu do Europy przyjmował różne nazwy: cantastoria, retablo de las maravillas, Moritat i Bänkelsang oraz picture recitation. Maja Starakiewicz zaprezentuje współczesną wersję picture recitation na podstawie opowiadania Stanisława Lema Seksplozja, które jest wizją świata po seksualnej apokalipsie. Muzyka: Arek Stokłosa. Wydarzenie odbędzie się dzięki uprzejmości spadkobierców Stanisława Lema: Barbarze Lem i Tomaszowi Lemowi. Dziękujemy za za udostępnienie praw autorskich do tekstu Seksplozja. www.lem.pl

Czerwona Planeta – dramat transfuturystyczny

Kooperatywa transfuturystyczna przedstawi swoją najnowszą burleskę sci-fi Czerwona Planeta. Za pomocą wykrzywiania porwanych fragmentów dyskursu uzyskiwane są obrazy dialektyczne, które z całą pewnością nie są o socjotechnice, big data, greckim kryzysie dłużniczym i o roli organizacji politycznej. Transfuturyzm należy wszak traktować najpoważniej właśnie wtedy, gdy jest on niepoważny.

Ľubomír Panák – audio performance

Deep dreams are made of this:
Computer generation
Generation computed
in the cloud
creating noise to confuse
drones trapped in the sky
generated text, notes on. Off.
Klingons.

Piksel Zdrój – prezentacja polskiej powieści kolaboratywnej

Piksel Zdrój to kolaboratywna, sieciowa powieść hashtagowa o fazach i spleenach lata w mieście, stworzona wspólnie przez siedmioro i pół autorów. Utwór rozgrywa się na dwóch poziomach (fikcyjnym i pseudo-metafikcyjnym) oraz w obrębie czternastu ścieżek fabularnych, które demonstrują różne style, odmienne sposoby narracji i różne spojrzenia na pojedynczy temat i pojedyncze zdarzenie fabularne. Piksel Zdrój to studium potencjału narracyjnego i spójności fabularnej w literaturze doby lajków i linków.

Zmrok, symfonia [Twilight, a symphony] – premiera polskiego wydania klasycznego hipertekstu Michaela Joyce’a

Zmrok, symfonia to druga, tym razem „polska”, hipertekstowa powieść Michaela Joyce’a. Choć jej publikacja w 1996 roku zbiegła się z wybuchem cyfrowej rewolucji, której pisarz z Buffalo był współtwórcą, to uniwersalna tematyka utworu sięga o wiele głębiej. Polscy bohaterowie Zmroku... to post-solidarnościowi rozbitkowie, którzy szukają najpierw życia (Wojtek Snycerz), a później śmierci (Magda). Wplątany w ich historie główny bohater Hugh próbuje uporać się z własnymi demonami. Papież, Wałęsa, pierogi – to egzotyczne odniesienia, w które ubrane są zazębiające się opowieści o przypadku, chorobie i pragnieniu końca.

Yerzmyey / Pinokio – koncert z wizualizacjami

Giganci demosceny grają na żywo. #demoscena #atari #zxspectrum, świetna muza do posłuchania i potańczenia.

PAD, czyli książka jak rzeźba – polska premiera utworu konceptualnego Steve'a Zultanskiego

PAD Steve'a Zultanskiego to katalog rzeczy z mieszkania autora, które można (lub nie) podnieść penisem. Żałosny żart? Suchy, encyklopedyczny, oparty na wyliczeniach poemat? Czy też najbardziej osobisty tekst, jaki może powstać? PAD to próba stworzenia mapy najbardziej prywatnej przestrzeni, powstałej przez wyliczenie znajdujących się w niej przedmiotów: wgląd w nagie życie autora. Polska adaptacja to powtórzenie eksperymentu amerykańskiego awangardowego pisarza. Specjalnie dla nas Piotr Marecki zamienił się w pustelnika: skrupulatnie (i konceptualnie) przez 3 miesiące podnosił interesem wszystkie przedmioty w swoim apartamencie. Polski PAD to wojeryzm na najwyższym poziomie. Wszystko co najlepsze w literaturze.

Ubu Król – premiera trzeciego polskiego tłumaczenia sztuki Alfreda Jarry'ego

Trzecie polskie tłumaczenie klasycznego dzieła, od którego zaczynają się wszystkie eksperymenty literackie XX wieku. Tym razem wykonane dzięki Google Tłumaczowi przez Aleksandrę Małecką i Piotra Mareckiego. Farsowość dzieła Jarry'ego oddana przez błazenadę tłumaczenia automatycznego i jednocześnie pierwsze tak wierne tłumaczenie na język polski (Google Tłumacz w doborze ekwiwalentów opiera się na statystyce). Mottem przyświecającym tłumaczom był okrzyk ze sztuki: „Do przodu, panowie Polacy, a nawet do tyłu”.

Nieznani [The Unknown] – prezentacja przełomowej powieści hipertekstowej Scotta Rettberga, Williama Gillespie'go i Dirka Strattona z 1999 r. w tłumaczeniu Mariusza Pisarskiego

Nieznani [The Unknown] (1999) to jeden z najbardziej omawianych utworów Scotta Rettberga, napisany wraz z Williamem Gillespie, Dirkiem Strattonem i Frankiem Marquardtem. Nieznani to imponująca objętościowo, hipertekstowa powieść drogi, będąca metatekstową, postmodernistyczną parodią „poważnego hipertekstu” spod znaku Storyspace.

Kózka układa świat – prezentacja aplikacji interaktywnej i klasycznej książki dla dzieci Kamila Kamysza

Jak współcześnie opowiadać dziecku bajkę? E-booki, dedykowane dla nich czytniki, ekrany dotykowe i wszelkiego typu wyświetlacze to już nie fantastyka, ale codzienność. Jak w takim środowisku może odnaleźć się młody czytelnik? Jak projektować publikacje dziecięce, które nie tylko nie odbierają dziecku przyjemności z obcowania z realną książką, ale mogą łączyć walory mediów papierowych z wirtualnymi? Czy wszechobecny termin „interaktywność” to tylko wytrych do większej sprzedaży programów i aplikacji mobilnych, czy rzeczywiście może wspomagać rozwój dziecka? Prezentacja obejmuje omówienie autorskiego projektu książki klasycznej i aplikacji interaktywnej dla dzieci Kózka układa świat i próbę odpowiedzi na pytanie, czy w XXI wieku jest jeszcze miejsce dla książki papierowej i – jeśli tak – w jakiej formie.

Poczęcie smoka – prezentacja generatora poetyckiego José Aburto

Poczęcie smoka to jeden z czterech tekstów poetyckich José Aburto wchodzących w skład testującego możliwości literackich interfejsów cyklu Small Poetic Interfaces – The End of Click (Małe interfejsy poetyckie – koniec klikania). Odbiorca wchodzi tu w interakcję z tekstem nie dzięki klawiaturze czy myszce, lecz przy użyciu (staroświeckiej?) korbki, stając się niejako świadkiem a zarazem sprawcą narodzin utworu w jego ostatecznym kształcie. Odtwarzając akt twórczy, możemy bowiem „wykręcić” wiersz (poetycką wizję poczęcia smoka): kolejne ruchy pokrętła ujawniają poszczególne etapy autorskiej pracy nad tekstem (dopisywanie dalszych fraz, szukanie lepszych słów bądź form gramatycznych, zmienianie kolejności obrazów poetyckich, dopracowywanie ortografii czy interpunkcji lub edycji tekstu). W każdym momencie możemy też – kręcąc korbką w odwrotnym kierunku – odwrócić opisany proces, zwinąć wiersz. Polską wersję Poczęcia smoka poznamy w tłumaczeniu Agnieszki Przybyszewskiej i informatycznym opracowaniu Łukasza Dróżdża i Mariusza Pisarskiego. W interakcje z kolejnymi utworami z cyklu (wierszami „na sznurek” czy takimi, na które trzeba nakrzyczeć) polscy czytelnicy będą mogli wchodzić już wiosną 2016 roku.

Renata – premiera powieści graficznej Bolesława Chromrego

Renata to miejska baśń, zaludniona plejadą zmutowanych karykatur, które doświadczają życia lub są przez życie doświadczane. Możemy w Renacie zobaczyć melancholię niespełnienia. Możemy złamać kod obrazkowych rebusów i otworzyć szerszy kontekst. Przyjemność czytania Renaty tkwi w detalach. Są jak linki do innej, równoległej rzeczywistości. Docieram do końca historii. Już? Jak to? Teraz, kiedy nauczyłem się pływać w metaforach, chciałbym podróżować z Renatą do kresu nocy” – Sławomir Shuty.

 

 

STRATEGIE PISANIA

 

Twine – warsztaty twórcze (zapisy tutaj)

„Dzięki Twine każdy może dziś być twórcą gier komputerowych. Jeśli potrafisz pisać i okazjonalnie układać swój tekst w nawiasy, to potrafisz także stworzyć grę Twine” – tak o platformie, która podbiła serca mas, piszą światowe serwisy o grach. Stworzony w 2009 roku program i serwis do produkcji prostych gier I-F – z opcją bezproblemowego eksportu do HTML i łatwej publikacji w sieci – podbiły serca wielu, nie tylko literackich, społeczności. Twine jest dziś nie tylko najbardziej demokratycznym narzędziem do tworzenia gier w formie nielinearnych, interaktywnych i programowalnych opowieści, ale też platformą do autoekspresji używaną przez mniejszości seksualne, ofiary przemocy rodzinnej czy nastolatków z problemami dojrzewania. Podczas warsztatów uczestnicy zapoznają się z programem i narzędziami do self-publishingu Twine i wraz z prowadzącymi opublikują swoją pierwszą interaktywną narrację. Długodystansowym celem warsztatów będzie stworzenie grupy twórczej oraz produkcja indywidualnych i kolaboratywnych gier, które zostaną opublikowane na portalu Ha!artu i w magazynie Techsty. Prowadzenie: Mariusz Pisarski i Grzegorz Zyzik.

Przestrzenność książki; Archetyptura – prezentacja i wykład Andrzeja Głowackiego i Ika Wato

Dzieła stworzone z kodów QR odsyłają nas do innej, wirtualnej rzeczywistości. Zerwanie z linearnością, odrzucenie tradycyjnej literatury to właśnie jeden z celów Archetyptury. Zwycięstwo nad tekstem. Archetyptura to literatura rozszerzonej rzeczywistości. W Archetypturze książka staje się dziełem, zbiorem abstrakcyjnych obrazów, a zarazem czystą informacją, tekstem, kodem dla sztucznej inteligencji i urządzeń mobilnych. Jednocześnie pozostaje ona przedmiotem materialnym – jest wypełniona znakami, rysunkami, abstrakcjami. Pozostawia także wiele miejsca dla czytelnika: może on uzupełniać Archetypturę, dopisywać do niej fragmenty czy dorysowywać dalsze historie i uzupełniać je o własne impresje. Archetyptura, mimo możliwego technicznego wyrafinowania (choć nie zawsze, może nią być prześcieradło), jest też literaturą empatyczną – przestrzenią nie istniejącą bez czytelnika.

Collaborative writing – dyskusja z udziałem Scotta Rettberga, Mariusza Pisarskiego i Michała Tabaczyńskiego

Termin collaborative writing odnosi się do wspólnego pisania. Ma on bardzo długą historię, którą można wywieść od początków ludzkiego piśmiennictwa. Pierwsze hiperteksty literackie wywołały liczne pytania o doświadczenie literatury w sieci, krążyły wokół nich mity o uwolnieniu czytelnika od reżimu linearnego tekstu, swobodzie czytelniczej itd. Były jednak modelami autorytatywnej lektury przynoszącej pozorną wolność czytelnikowi. Sieć Web 2.0 przyniosła nowe doświadczenie Internetu, w którym dzięki uzyskaniu możliwości moderowania czy dodawania materiałów do istniejących stron otrzymali niemal wszyscy posiadacze łącza. Nowy wymiar uzyskało pisanie wspólne, choć to nie tylko sprawka medium, lecz także nieraz ambitnych projektów artystycznych.

Liberackość dzieła literackiego – premiera i dyskusja wokół książki Agnieszki Przybyszewskiej

Książka Liberackość dzieła literackiego to pierwsza na polskim rynku pozycja monograficzna poświęcona liberaturze, mogąca służyć zarówno jako doskonałe wprowadzenie do zagadnienia, jak i źródło jego szczegółowych analiz. Autorka rozpatruje tzw. literaturę totalną w kontekście innych zjawisk nierzadko z nią (niekoniecznie słusznie) porównywanych (jak np. antyczna poezja wizualna, poezja konkretna, druk funkcjonalny czy komiks albo najnowsze formy literatury elektronicznej) oraz analizuje teorię liberacką w zestawieniu z dawnymi i najbardziej aktualnymi ujęciami teoretycznoliterackimi czy kulturoznawczymi (jak np. formalizm czy przełom lingwistyczny oraz kultura konwergencji czy estetyka postmedialna). W dyskusji wokół książki udział wezmą autorka i zaproszeni goście: Maja Staśko i Katarzyna Bazarnik. Prowadzenie: Tomasz Cieślak-Sokołowski.

Widok z głębokiej wieży – premiera nowego tomu poezji Zenona Fajfera

Gdzie jest głęboka wieża Zenona Fajfera? Jaki widok się z niej rozlega? Szukam jej w impresjach z podróży, w krzyku mew nad oceanem, na realnych i „przeczytanych” łąkach, na wzgórzu rododendronów pachnących literaturą, w weneckich olśnieniach i wielokrotnych odbiciach, w drobinach codzienności i intymności, w wędrówkach w głąb czasu wśród krajobrazów i ludzi, których już nie ma. Szukam w zajaśnieniach, w cichej szczelinie światła między jawą a snem, w bólu, tęsknocie, wzruszeniu, w nieporadnym tańcu śmierci i miłości. Słucham ciszy i melodii ptasich skrzypiec, muzyki wierszy i słów – migotliwych, ulotnych, zadziwionych sobą; słów widzialnych i niewidzialnych. – Teresa Nowak o książce. Prowadzenie: Maja Staśko.

 

 

NOC POEZJI: GRY I SZTUKA

 

Brunch z konceptualizmem

Spotkanie ma na celu przybliżenie zjawiska, jakim jest młoda literatura konceptualna. Wydarzenie poświęcone będzie niekonwencjonalnym strategiom pisarskim, w tym zabiegom objętym zbiorczym terminem uncreative writing (pisanie niekreatywne). Podczas brunchu będzie można zapoznać się z czołowymi przedstawicielami ruchu i najnowszą produkcją literacką amerykańskiej awangardy. Prowadzenie: Aleksandra Małecka, Piotr Marecki i Mikołaj Spodaryk.

GRY: TEORIA I PRAKTYKA (cz. 1). Wiersze zgrane – Wystawa gier opartych na wierszach i oprowadzenie

W opublikowanym w 1995 roku na łamach „New York Times” tekście The Muse in the Machine, Or: The Poetics of Zork, amerykański poeta Robert Pinsky zestawia dwa bardzo rzadko ze sobą łączone zjawiska – poezję i gry komputerowe. Wraca do początków gier, czasów, kiedy na wielkich komputerach uczelni takich jak MIT powstawały skomplikowane gry tekstowe, których akcja rozgrywała się w ciągnących się w nieskończoność podziemnych labiryntach, pełnych niebezpieczeństw do pokonania i zagadek do rozwiązania. Kilka słów na ekranie skrywało pod sobą trudne do zmierzenia głębie. Tak samo – mówi Pinsky – działa poezja: na pierwszy rzut oka niepozorna garstka słów okazuje się przejściem do niekończących się labiryntów relacji między wyrazami i pojęciami. Wystawa Wiersze zgrane jest kontynuacją projektu Games by the Book autorstwa Clary Fernandez-Vara i Nicka Montforta, zaprezentowanego na zeszłorocznej Ha!wangardzie. Zeszłoroczna wystawa obejmowała gry oparte na znanych utworach literackich. My chcielibyśmy skupić się na grach komputerowych bezpośrednio związanych z poezją albo funkcjonujących na podobnych zasadach. Wśród eksponatów znajdą się między innymi legendarna gra Deus Ex Machina Mela Crouchera (realizująca w roku 1984 (!) ideę cyfrowych multimediów na komputerach osobistych) oraz jej kontynuacja wydana 30 lat później; Mindwheel – napisana przez Roberta Pinsky'ego wariacja na temat Boskiej Komedii, łącząca Dantego, amerykańską popkulturę i Alicję w Krainie Czarów w jedną, surrealistyczną całość; gra-haiku Iana Bogosta A Slow Year (przeznaczona na zabytkową już konsolę Atari 2600); oraz A Kiss amerykańskiego poety Dana Wabera – wielościeżkowy wiersz składający się z ponad tysiąca fragmentów. Przy każdej grze będzie można usiąść, pograć, poczytać i pomyśleć. Zapraszamy! Oprowadzają: Paweł Schreiber i Piotr Marecki.

Bletka z balustrady – instalacja Leszka Onaka

Bletka z balustrady to ciąg zdarzeń komponujący cyfrowy wiersz. Algorytm opiera się na ramie syntaktycznej utworu Noga Tadeusza Peipera, z którego zostały wycięte wszystkie rzeczowniki, czasowniki oraz przymiotniki, a w ich miejsce losowane są wyrazy z bazy przygotowanej przez producenta. Projekcja Bletki będzie trwała przez cały trzeci dzień festiwalu.

GRY: TEORIA I PRAKTYKA (cz. 2). The Art of Failure: An Essay on the Pain of Playing Video Games – prezentacja polskiego przekładu książki Jespera Juula

The Art of Failure to wybitna praca o grach wideo spod znaku game studies. Na doświadczenie gracza poza rozluźnieniem i zabawą składają się także negatywne emocje – kiedy przegrywamy, odczuwamy najczęściej frustrację, a nawet wściekłość. Dlaczego gramy, skoro gry tak często czynią nas nieszczęśliwymi? Dlaczego grę można przegrać? W grach wideo, jak w wielu innych dziełach sztuki, literatury, teatru i kina, doświadczenie przykrości jest wpisane w utwór. Książka Jespera Juula to pozycja obowiązkowa dla badaczy mediów, literaturoznawców, studentów i... graczy. Prowadzenie: Michał Tabaczyński.

Literatura rozszerzonej rzeczywistości – warsztaty i gry Andrzeja Głowackiego

Augmented Reality, czyli rzeczywistość rozszerzona, to sposób przedstawiania rzeczywistości przez medium. Twórczość Augmented Reality poza artefaktami stworzonymi w świecie rzeczywistym (np. książkami) korzysta z materiałów generowanych komputerowo (np. z ukrytych wariantów historii dostępnych w Internecie po aktywacji kodu QR), stanowiących integralną, choć wirtualną – „rozszerzoną” – część dzieła.

Flash Fiction – wprowadzenie do gatunku mikrofikcji

Wyobraź sobie opowiadanie – kompletną fabułę – którego lektura może zająć tyle czasu co wypalenie papierosa. Smoke-Long Story, czyli Flash Fiction to mikrofikcja, kieszonkowa historia z bohaterami, fabułą i zwrotem akcji mieszcząca się czasem w kilkunastu słowach. Podczas spotkania dowiesz się wszystkiego o bieżącej modzie na Flash Fiction, o popularności tego gatunku na Zachodzie i o jego genezie. Być może odkryjesz też w sobie mistrza zwięzłej formy. Prowadzenie: Mikołaj Spodaryk i Piotr Marecki.

 

 

UCZESTNICY

 

Peter Sýkora – biolog ewolucyjny i filozof. Po 15 latach badań biomedycznych zaczął kierować swoje zainteresowania w stronę filozofii. Pracował na uniwersytetach w Bratysławie, Glasgow, Amherst, Atlancie oraz Singapurze. Obecnie wykłada filozofię na Uniwersytecie Trnawskim. Interesują go przede wszystkim metafizyka Arystotelesowska, etyczne aspekty nowych technologii i biomedia. Ostatnio opublikował m.in.: The Ethics of Biotechnological Interventions into Human Genome: Arguments of High Risk and Destroying Human Nature („Filozofia” 5/2015), From Biological Cybertext to Genetic Poetry („World Literature Studies” 3/2013).

Kristof Anetta – studiował psychologię, język angielski i kognitywistykę. Jest doktorantem na Institute of World Literature w Bratysławie. Do jego zainteresowań pozaakademickich należą programowanie komputerowe, fotografia i tłumaczenia.

Jana Tomašovičová – ukończyła filozofię na Wydziale Filozofii na Uniwersytecie Komeńskiego w Bratysławie, gdzie obroniła tytuł doktora historii filozofii w 2000 roku. Prowadziła badania na uniwersytetach w Heidelbergu, Tybindze i Bonn. Obecnie wykłada na wydziale filozofii na Uniwersytecie Trnawskim. Interesuje się fenomenologią i hermeneutyką oraz współczesnymi problemami bioetycznymi i estetycznymi. Redaktorka książki Cestami Heideggerovho myslenia (2011).

Bogumiła Suwara – wykładowczyni i badaczka na Institute of World Literature Studies of the Slovak Academy of Sciences w Bratysławie. Uczyła historii literatury polskiej i słowackiej oraz literaturoznawstwa i komparatystyki na Uniwersytecie Mateja Bela w Bańskiej Bystrzycy, Uniwersytecie Masaryka i Uniwersytecie Jagiellońskim. Współpracowała przy projektach grantowych dotyczących translatologii na Slovak Academy of Sciences oraz opublikowała monografię O preklade bez prekladu (O przekładzie bez przekładu, 2003). Od 2006 roku inicjuje i prowadzi badania zespołowe dotyczące tekstów literackich i artefaktów hipermedialnych w cyberprzestrzeni. Wraz z Zuzanną Husárovą napisała i zredagowała V sieti strednej Európy: nielen o elektronickej literatúre (2012).

Karel Piorecký – Historyk literatury i krytyk, ukończył filologię czeską i niemiecką na Wydziale Edukacji na Uniwersytecie Karola w Pradze, tytuł doktora uzyskał na Uniwersytecie Południowoczeskim w Czeskich Budziejowicach. Interesuje się przede wszystkim poezją XX i XXI wieku oraz związkami literatury i nowych mediów. Wydał monografię Česká poezie v postmoderní situaci (Poezja czeska w kontekście postmodernistycznym, 2011) oraz współtworzył inne publikacje: Přehledné dějiny české literatury 1945–1989 (Historia czeskiej literatury 1945–1989; 2012), V souřadnicích volnosti (We współrzędnych wolności; 2008) oraz V souřadnicích mnohosti (We współrzędnych obfitości; 2014). Razem z Karelem Šiktancem wydał antologię Nejlepší české básně 2009 (Najlepsze czeskie wiersze 2009). Współautor przewodnika Praha avantgardní (Awangardowa Praga; 2014).

Kateřina Piorecká – historyczka literatury. Ukończyła filologię czeską i historię na Wydziale Edukacji na Uniwersytecie Karola w Pradze, gdzie obroniła pracę doktorską, wydaną później pod tytułem České dějepisectví v dialogu s Evropou (1890–1914) (Czeska historiografia w dialogu z Europą(1890–1914); 2009). Skupia się przede wszystkim na historii historiografii, jak również na literaturze i życiu literackim w XIX i XX wieku. Współautorka czterotomowego Dějiny české literatury 1945–1989 (Historia literatury czeskiej, 2007–2008) i monografii RKZ a česká věda (2014). Wydała antologię O českou literaturu naukovou: Diskuse o úloze a organizaci českých humanitních věd v letech 1885–1900 (Czeska literatura naukowa: organizacja czeskiej humanistyki w latach 1885–1900; 2011). Angażuje się w organizację tzw. sympozjów pilzeńskich – interdyscyplinarnych spotkań badawczych skupionych na kulturze Czech w XIX wieku. Razem z Karelem Pioreckim napisała przewodnik Praha avantgardní (Awangardowa Praga, 2014).

Martin Solotruk urodził się w 1970 w Bratysławie, gdzie obecnie wykłada na Uniwersytecie Komeńskiego na Wydziale Anglistyki i Amerykanistyki. Dłuższy czas przebywał na Azusa Pacific University w Kalifornii, University of Warwick w Wielkiej Brytanii oraz University of Delaware, gdzie prowadził badania z zakresu kulturoznawstwa, translatologii, literatury oraz filozofii. Pracował dla telewizji i w branży reklamowej, równolegle zajmując się pisaniem wierszy, do tej pory wydał cztery tomiki. Jest również uznanym tłumaczem poezji, m.in. Charlesa Simica, Johna Ashbery'ego i Teda Hughesa. Dyrektor Ars Poetica International (arspoetica.sk).

Zuzana Husárová – pisarka i wykładowca na Uniwersytecie Komeńskiego w Bratysławie, stypendystka Fulbrighta na MIT (Cambridge). Tworzy literaturę eksperymentalną w różnych mediach, wraz z Ľubomírem Panákiem tworzyła interaktywne dzieła literackie, z Amalią Roxaną Filip współtworzyła transmedialne projekty liminal i lucent (wizualny tomik poezji, poezja dźwiękowa, występowały na żywo). Współpracuje przy wielu kolaboracyjnych projektach poetyckich. Wraz z Bogumiłą Suwarą opublikowała międzynarodową monografię dotyczącą literatury elektronicznej i jej teoretycznego odbioru w Europie CentralnejV sieti strednej Európy: nielen o elektronickej literatúre w 2012 roku. Jej prace teoretyczne i artystyczne były publikowane w wielu europejskich i amerykańskich pismach. http://zuz.husarova.net/

Ľubomír Panák – programista, fotograf, muzyk i artysta dźwiękowy. Jest aktywny na słowackiej scenie muzyki eksperymentalnej i elektronicznej jako autor, producent oraz DJ. Razem z Zuzaną Husárovą stworzył kilka interaktywnych dzieł cyfrowych. Tworzy także portale i aplikacje na Androida oparte na rzeczywistości rozszerzonej (augmented reality) dla Czeskiego i Słowackiego Pawilonu na Biennale Architektury w Wenecji w 2012 roku. http://soundcloud.com/drakh

Markéta Magidová – artystka interdyscyplinarna pracująca z różnymi mediami: tekstem, wideo, instalacjami, teatrem. Tematyka jej prac dotyczy relacji między rzeczywistością a tym, co wirtualne i wyobrażone. Prezentowała prace na 20. wystawach indywidualnych, brała udział w festiwalach literackich i filmowych oraz wielu wystawach grupowych. W roku 2013 wydała książki Home vocabulary i The Translation, kolejna wyjdzie pod koniec 2015 roku (Typos and Stumbless). Napisała i współreżyserowała sztukę teatralną Persona forte (2015). Została zakwalifikowana do programu Wyszehradzkich Rezydencji Literackich na Słowacji, rezydentury teatralnej w Art Centre Buda w Belgii oraz rezydencji dla artystów sztuk wizualnych w Egon Schiele Art Centre w Czechach. Przewodnicząca w międzynarodowym projekcie Conceptual Tendencies in Literature.

Maja Starakiewicz – studentka grafiki na ASP w Krakowie. Współzałożycielka grupy Dąb i Trzcina, z którą przygotowała spektakl rysunkowy Lustro zwielokrotnione, bitwę rysunkową w „Magazynie Kultury” oraz konferencję o narracji wizualnej NarrAkcje. Interesuje się literaturą i sztuką manierystyczną.

TRANSFUTURYŚCI – kooperatywa twórcza z Krakowa, w swoim programie odwołująca się do osiągnięć wielkiej awangardy z okresu dwudziestolecia międzywojennego, w praktyce wykraczająca daleko poza jakiekolwiek ramy. Nasz główny cel: jak najszybsza transfuturyzacja Kosmosu i jego okolic. Pierwszy krok do celu: wyznaczenie nowych tendencji w literaturze, plastyce, muzyce i innych dziedzinach wytwórstwa materialnego oraz duchowego. www.facebook.com/transfuturo

Mariusz Pisarski – badacz literatury cyfrowej. Autor książki Xanadu. Hipertekstowe przemiany prozy (2013), założyciel i redaktor „Techstów”. Redaktor chapbooka Michael Joyce. Polski pisarz (2011) i współredaktor zbioru Hiperteksty literackie. Literatura i nowe media (z Piotrem Mareckim). Tłumacz, producent i promotor literatury eksperymentalnej i elektronicznej.

Grzegorz Zyzik – 24 lata. Kulturoznawca, doktorant Uniwersytetu Opolskiego. Jego zainteresowania naukowe obejmują interdyscyplinarne relacje pomiędzy mediami, bioart, problematykę tożsamości graczy i szeroko rozumianą kulturę gier komputerowych. Wygłosił referaty na ponad czterdziestu konferencjach naukowych.

Andrzej Głowacki – profesor, wykładowca Architektury Wnętrz w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie oraz Grafiki komputerowej i Ilustracji w Wyższej Szkole Informatyki i Zarządzania w Rzeszowie. Jego prace malarskie i graficzne wystawiano w Polsce i za granicą, m.in. w Niemczech, Szwecji, Holandii, Włoszech, Stanach Zjednoczonych. W latach 90. pracował jako projektant wnętrz i elementów ich wyposażenia. Autor i projektant serii książek, aplikacji mobilnych oraz gadżetów czytelniczych wydawanych pod wspólnym tytułem Archetyptura od 2009 roku. Eksperymentuje z e-literaturą i interfejsem nowoczesnej literatury, prowadzi warsztaty kreatywne i czytelnicze, wciągając swoich czytelników w proces tworzenia książki. Członek jury konkursu Microsoft Imagine Cup skierowanego do programistów i wizjonerów. Redaktor naczelny czasopisma naukowego „CyberEmpathy”, poświęconego komunikacji wizualnej i nowym mediom. Honorowy obywatel Ankony. Za działalność na rzecz kultury, nauki i sztuki zdobył odznaczenia: Gloria Artis (2007), Zasłużony Działacz Kultury (2002), Medal Edukacji Narodowej, Złoty Krzyż Zasługi (2000).

Ika Wato – absolwentka krakowskiej ASP, doktorantka sztuk użytkowych i kulturoznawstwa, laureatka stypendium Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego dla najlepszych doktorantów w roku 2013, artystka wizualna wystawiana w Polsce i w Niemczech, członkini niemieckiego stowarzyszenia artystycznego Focus Europa. Jako reżyser i twórca filmowy współpracowała z markami Microsoft, Wacom, Samanta Lingerie. Jest wydawcą i dyrektorem kreatywnym czasopisma „CyberEmpathy”, poświęconego komunikacji wizualnej. Wykłada grafikę reklamową w Wyższej Szkole Informatyki i Zarządzania w Rzeszowie. Prowadzi agencję kreatywną Kokazone.

Scott Rettberg – amerykański artysta i wykładowca. Profesor na Uniwersytecie w Bergen, założyciel i pierwszy prezes Electronic Literature Organization, autor literackich hipertekstów, generatorów poetyckich, narracji lokacyjnych i wlepkowych oraz – ostatnio – projektu Hearts and Minds: The Interrogations: aplikacji na system poszerzonej wirtualnej rzeczywistości CAVE 2, poświęconej problemowi przesłuchań więźniów w amerykańskich obozach jenieckich w Iraku i Afganistanie. Obecnie koordynator grantu HERA oraz międzynarodowego projektu badawczego ELMCIP (Electronic Literature as a Model of Creativity and Innovation in Practice). Jednym z najbardziej omawianych jego utworów, napisanym wraz z Williamem Gillespie, Dirkiem Strattonem i Frankiem Marquardtem, jest The Unknown (1999) – imponująca objętościowo hipertekstowa powieść drogi, będąca metatekstową, postmodernistyczną parodią „poważnego hipertekstu” spod znaku Storyspace. Duch pracy zespołowej i zderzanie literatury z happeningiem charakteryzują jego kolejne projekty, m.in. powieść wlepkową Implementation (2006, napisana wspólnie z Nickiem Montfortem) czy Katastrofetrilogien (2011, z Rodrickiem Cooverem). Jest także autorem generatora poezji Frequency (2009), napisanego w języku Ruby i eksplorującego poetycki potencjał 200. najbardziej popularnych słów w języku angielskim. Przełamujące granice literatury, pisane z myślą o wykonaniu na żywo, prezentacji w galerii i interakcji z publicznością prace Scotta Rettberga pokazywane były na wielu artystycznych imprezach i w galeriach sztuki, m.in. w Beall Center w Irvine California, Slought Foundation w Filadelfii, w The Krannert Art Museum na Uniwersytecie Illinois oraz na festiwalach Electronic Literature Organization na całym świecie.

Michał Tabaczyński – tłumacz (z angielskiego i języków słowiańskich), eseista, krytyk literacki. Ostatnio opublikował tom esejów Widoki na ciemność (Wrocław 2013) i przetłumaczył książki J.D. Boltera Przestrzeń pisma. Komputery, hipertekst i remediacja druku (z A. Małecką) oraz E.J. Aarsetha Cybertekst. Spojrzenia na literaturę ergodyczną (z P. Schreiberem).

Agnieszka Przybyszewska – absolwentka filologii polskiej i filmoznawstwa UŁ, kilkakrotna stypendystka MEN, laureatka konkursu im. Czesława Zgorzelskiego na najlepszą pracę magisterską w Polsce; obecnie adiunkt w Katedrze Teorii Literatury Instytutu Kultury Współczesnej UŁ. Badaczka i miłośniczka wszystkiego, co w literaturze niekonwencjonalne, zwłaszcza e-literatury, liberatury itp. Publikowała m.in. w „Zagadnieniach Rodzajów Literackich”, „Przeglądzie Kulturoznawczym”, „Tekstach Drugich”, „Ha!arcie” czy „Fragile” oraz licznych tomach zbiorowych. Autorka książki Liberackość dzieła literackiego. Prywatnie – tancerka.

Tomasz Cieślak-Sokołowski – krytyk i historyk literatury, adiunkt w Katedrze Krytyki Współczesnej Wydziału Polonistyki UJ; autor licznych tekstów naukowych i książek monograficznych Mój wszechświat uczyniony. O poezji Janusza Szubera (2004) oraz Moment lingwistyczny. O wczesnym pisarstwie Ryszarda Krynickiego i Stanisława Barańczaka (2011).

Katarzyna Bazarnik – matka chrzestna liberatury, tłumaczka, wykłada literaturę brytyjską na UJ.

Zenon Fajfer – poeta renesansowy, ojciec chrzestny liberatury.

Jakub Jagiełło – urodzony w Gorzowie Wielkopolskim, od kilku lat mieszka w Poznaniu. Z zawodu programista, skończył informatykę na Politechnice Poznańskiej. Eksperymentuje artystycznie z medium cyfrowym, niestandardowymi formami narracji (w szczególności hipertekstem i literaturą generatywną), logiką matematyczną, animacją poklatkową, sztuczną inteligencją i kaligrafią.

Pinokio/Yerzmyey – duet gigantów demosceny. Multiartyści, twórcy dem na prastare komputery, znawcy tajemnic ZX Spectrum i Atari, władcy 8 i 16 bitów, muzycy imponujący warsztatem oraz wrażliwością.

Piotr Marecki – kulturoznawca, filmoznawca, adiunkt w Katedrze Kultury Współczesnej Instytutu Kultury Uniwersytetu Jagiellońskiego. Kierownik projektu badawczego Literatura polska po 1989 roku w świetle teorii Pierre'a Bourdieu, realizowanego w ramach programu SONATA Narodowego Centrum Nauki. Obszary zainteresowań: literatura polska po 1989 roku, kultura niezależna, literatura cyfrowa. Ostatnio m.in. przygotował m.in. dwa raporty techniczne: -2026271632 Stickers as a Literature-Distribution Platform (2014) oraz Textual Demoscene (2015) dla laboratorium The Trope Tank na MIT.

Aleksandra Małecka – urodzona w 1991 roku w Cieszynie. Tłumaczy z angielskiego i francuskiego, interesuje się teorią przekładu i komunikacją. W Ha!arcie zajmuje się kontaktami międzynarodowymi, projektami tłumaczeniowymi, redaguje i czuwa.

Mikołaj Spodaryk – kaskader wrażliwości, kulturoznawca, absolwent IKP UW. Doktorant Wydziału Humanistycznego UP w Krakowie. Przygotowuje rozprawę doktorską poświęconą medialności powieści.

Paweł Schreiber – teatrolog, adiunkt w Katedrze Filologii Angielskiej Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy, wykładowca kierunku humanistyka drugiej generacji na UKW. Jako krytyk teatralny współpracuje z pismami „Didaskalia”, „Teatr” i „Chimera”. Pisuje również o grach komputerowych – na blogu jawnesny.pl oraz w „Dwutygodniku”.

Kamil Kamysz – urodzony w 1984, projektant. Absolwent Wydziału Form Przemysłowych Akademii Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie. Stypendium w Kunsthochschule Berlin-Weissensee. Stypendysta Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2009). Laureat Nagrody Głównej dla Wykładowcy Roku Uniwersytetu Dzieci za warsztat projektowy Gramuzyka! Co w duszy gra? (2010). I nagroda w kategorii Publikacje na Biennale Studenckiej Grafiki Projektowej AGRAFA 2007 za projekt książki dla dzieci Der Zusammenhang. Współautor warsztatów dla dzieci СelaksAkcja Tymczasowa Akcja Kulturalna TAKK!, Rondo Sztuki, Katowice. Brał udział w wystawach w Wielkiej Brytanii, Boliwii, Chinach, Brazylii, Bośni i Hercegowinie, Bułgarii, Niemczech i Kanadzie.

Bolesław Chromry – rocznik 39, rysownik, poeta, marzyciel. Absolwent krakowskiej ASP i jakiejś tam innej we Włoszech. Piewca dobrej nowiny, obywatel, bohater, mąż, kłamca, przyjaciel. Publikuje w intranecie i na Twoim pulpicie. Mieszka w Warszawie i lubi zapach uszu swojego psa.

Leszek Onak – piesek puszczający algorytmy literackie, buda: http://http404.org

Piotr Puldzian Płucienniczak – urodzony w Częstochowie, artysta.

Łukasz Podgórni (1984) – eksportuje pliki w formatach odt, png, gif, mp3 i swf (sic!). Siedzi przed komputerem. Cyberżul. Członek kolektywów Rozdzielczość Chleba i cichy nabiau. Z internetu najczęściej korzysta w Krakowie. http://pdgr.tumblr.com

• • •

 

ORGANIZATORZY: Grant „Hipermedialny artefakt” pod kier. dr Bogumiły Suwary, VEGA č.p.: 2/0107/14, program: VEGA (http://usvl.sav.sk/wp/?page_id=31)

• • •

  

Projekt zrealizowano przy udziale finansowym Gminy Miejskiej Kraków

• • •

Partnerzy:

  

 

 

Bunkier Sztuki

 

 

• • •

Patroni medialni:

 

 

 

 

 

 

 

 

Projekt Petronela Sztela      Realizacja realis

Nasz serwis używa plików cookies do prawidłowego działania strony. Korzystanie z serwisu bez zmiany ustawień dla plików cookies oznacza, że będą one zapisywane w pamięci urządzenia. Ustawienia te można zmieniać w przeglądarce internetowej. Więcej informacji udostępniamy w naszej polityce prywatności.

Zgadzam się na użycie plików cookies.

EU Cookie Directive Module Information