Przyducha [fragment]

W Psie pełno, jak za dawnych czasów. Zamawiam whisky. Dookoła znajome twarze. W drugiej sali koncert zespołu Plastic Bag. Świetnie grają. Ludzie rozbawieni, tańczący. Wokalista prosi, żeby podczas refrenu publiczność skandowała za nim jedną frazę: „Nie bać”. I zaraz to „nie bać” zamienia się w „jebać”. I to „jebać” jak okrzyk wojenny wypełnia cały klub. Jest jak głos złotego rogu i wydaje się, że nie ma już odwrotu, że czas stawiać kosy na sztorc, odkopywać broń, budować barykady i ruszać, atakować Zakład Ubezpieczeń Społecznych, Urząd Skarbowy, policję tajną i dwupłciową.

Przemytnicy [fragment]

Od rana trzeba było towar rozwozić. Zajechali najpierw na Lubaczów, na ruski targ. Tam jest w centrum miasta taka stara miejscówa, gdzie się rozkładają handlarze. Kiedyś było ich więcej, ale gmina wygnała większość na przedmieścia. I tam nikt nie chodzi, ale co zrobisz. Władza to władza. No, targ ruski, bo na handel dawniej głównie ze wschodu przyjeżdżali. Co to u nich nie można było kupić!

Kupiłam książkę dla babci

Nie o książkę tak naprawdę chodziło, ale o to, że chciałam poczuć się lepiej. Chciałam wydać pieniądze i poczuć się lepiej, bo tylko kiedy wprowadzałam pieniądze do maszyny i widziałam, co maszyna w postaci rąk sprzedawcy oddaje mi w zamian za te pieniądze, czułam się lepiej. Musiałam wrzucić monetę do szczeliny i poczekać na nagrodę. Tak działa życie wszystkich dziewczyn – jestem jedną z nakręcanych lalek, która działa na złote żetony.

Zjednoczone Siły Królestwa Utopii [fragment 3]

Wszyscy, których poznałem, po miesiącu porażek okrzepli. Mięczaki, wrócili do Polski. Ja zostałem, choć nie okrzepłem. Pierwszy miesiąc zrobił ze mnie chochoła. Łatwopalną, wyblakłą, słomianą kreaturę. Postanowiłem, że zmienię to na święta. Bałem się popaść w apatię, bałem się Wigilii w samotności. Po raz pierwszy w życiu samodzielnie miałem wysłać życzenia wszystkim, którzy już o mnie zapomnieli.

Sezon grzewczy. Rozdział 3

Gdyby ten ruch był trochę wycofany z miasta, ale gdzie. Na śląsku pewnie tylko gorzej mają. Dawniej mówiło się, że kombinat Nowej Huty zanieczyszcza powietrze. Ale teraz przecież tam nie ma tam pracy. No prawda, że dawniej, jak wiatry pędziły ze wschodu, to pędziły na Kraków z zapachem tej siarki. A teraz tego nie odczuwa się, bo przecież tam nikt już nie pracuje.

I oto porzucasz kolejne miasto by móc więcej ćwiczyć

Tak, świat miał swój czakram w Krakowie. To dosyć pewne i można było nawet uwierzyć w to tajemne źródło duchowej energii bijące rzekomo za ścianą katedry wawelskiej. Nie że coś było czuć szczególnego w tamtym miejscu, ale jego energia zdawała się formować te przedziwne fantasmagorie społeczne, iluzje i mary, piękne sny o osobności. Gdyby pod Wawelem nie było tego czakramu, to jakżeby ten Kraków mógł przetrwać?

Sezon grzewczy. Rozdział 2

W ogóle nie wiem, co to jest smoooog, od tego trzeba zacząć. Jestem krakowianinem od urodzenia. Smog, proszę pana, to był wtedy, kiedy na kombinacie działała koksownia, aglomerownia, wielkie piece, chemia, proszę pana, wtedy był smog! Teraz to nie jest smoooog. Jak wjeżdżałem do Huty, to był taki żółty syf, że można było powiesić parasolkę albo siekierę, proszę pana. To był smoooog!

Zjednoczone Siły Królestwa Utopii [fragment 2]

W mojej dwudziestoosobowej grupie było kilku Japończyków, Włoch, Grecy, Koreanki, Polacy oraz przezabawni reprezentanci Wybrzeża Kości Słoniowej. Dla tych ostatnich pobyt na Wyspach wydawał się niekończącym się karnawałem. No i była Brazylijka, Maria, która zawsze przez bite dwie godziny nieświadomie mnie dekoncentrowała. Polaków rozpoznałem, zanim się przedstawili. Ponurzy, spięci i bez wyrazu, jakby ich zesłano.

Hail Eris! All Hail Discordia!

I ja w to w sumie wierzę, że tak te media teraz generalnie wyglądają, że masz kilku takich gości rozsianych w budkach, którzy siedzą i produkują niusy. Ponoć jeden jest tu przy ulicy w stronę Kudowy, gdzie się zatrzymują samochody ciężarowe na wątróbkę i krupniok, tam siedzi taki korespondent i nadaje ten szum, jakby go z tej ruchliwej ulicy krajowej mikrofonem zbierał w godzinach szczytu.