Orgazm ("Sekretne życie Friedmanów")

Sekretne życie Friedmanów w Teatrze Ludowym nie tylko nie ssie pałki, ale jest w ogóle jakimś objawieniem. W LUDOWYM, HELOŁ! Efekt wow spotęgowany tym, że z zaskoczenia, efekt wow na 200%. Jestem psychofanem TEGO od pierwszego wejrzenia. Niektórych spektakli nie trzeba dojeżdżać, bo robią to sobie same, ten sam sobie robi przysługę, jest samoistnie zajebisty, tylko trzeba Wam powiedzieć, żebyście wiedzieli.

Chcącemu nie dzieje się krzywda

Osadzeni w Verona Consulting Radom są na zdjęciach pogodni i uśmiechnięci. Cieszą się z dodatkowych 20 czy 50 złotych w danym miesiącu kalendarzowym – płatnych do piętnastego dnia miesiąca następnego. Dają sobie wręczać z tej okazji odznaki, dyplomy i medale. Alkoholowe panie Sabinki obejmują się, wymieniając słowa otuchy. No przecież trzeba jakoś żyć, Grażyno, co jak co, ale ważne, żeby w tym wszystkim być człowiekiem, ot co.

"You talkin' to me?". Żołnierz wyklęty Travis Bickle

Zarówno Scorsese, jak i De Niro podkreślali, że w pracy nad Taxi Driver inspirowali się Popiołem i diamentem Wajdy (ciemne okulary Travisa zostały zapożyczone od Maćka Chełmickiego). Weteran wojny wietnamskiej został w pewnym sensie powiązany z żołnierzem wyklętym. Paradoksalnie, propagowany ostatnio w Polsce kult żołnierzy wyklętych jeszcze bardziej uwypuklił związek obu filmów.

O dziewczynce, która zmiażdżyła wściekłego byka gołymi rękami, a właściwie samym spojrzeniem

Odwaga, do której zachęca kobiety rzeźba, ma zatem płynąć z odkrycia w sobie małej dziewczynki, tej pieszczoszki feminizmu fali dwa i pół; takiej, co to tupie nogą, bo jej się nie podoba, i wyrasta dzięki temu na silną kobietę, a przede wszystkim na kobietę jakiegoś sukcesu. Jesteś wyemancypowana wtedy, kiedy stawiasz na swoim, to proste. Żadne tam oddania, poświęcenia, troski, wątpliwości. Pewność siebie i do przodu!

Ludzie bez cycków

Studenci z Krakowa grają Gombrowicza, Wspomnienia polskie. Zrobił im to Mikołaj Grabowski, por. serial Artyści, S01E01. Grabowski był w Artystach cienkim reżyserem, ale szanowanym. Zamiast porozmawiać jak z człowiekiem, wszyscy woleli go szanować, czyli mu tego nie mówić, bo szacunek oznacza niemówienie prawdy. Nikt nie chciał zostać tym nieuprzejmym. Ja też nie chcę, ale muszę.

Gry, niegry i gry-doświadczenia. Wokół ostatnich Paszportów Polityki

Przedłożenie Bound nad Superhot to, mówiąc najkrócej, przedłożenie gry, która aspirując do artyzmu od swojej „growości” ucieka – chcąc zrzucić bagaż skojarzeń, tradycji, formy – nad grę, która ten sam bagaż wykorzystuje i tematyzuje. A może raczej: to przedłożenie gry, która „doświadczenia” i artyzmu szuka poza swoim medium, nad grę, która pokazuje, że te same rzeczy da się znaleźć w jego obrębie, w „growych” formach, „growych” tematach i mechanice.

Sześć dziewięć (Frljić, "Klątwa")

Jak u Jerry’ego Springera wiadomo, że będą się bili, tak tu, że będzie „mordobicie słowne” oraz oskarżanizm. Nie jest pewne, kogo o co oskarżanizm, bo jak widać z wyliczenia, każdy może dostać. Ten reżyser nie przebiera. Z nim jest jak z rakiem, ciężko przewidzieć, na co się rzuci. A w końcu na wszystko, na samego siebie. Tak, właśnie porównałem Olivera Frljicia do nowotworu złośliwego i wiem, że to polubi. From Stroix with love.

Ciało jako narzędzie emancypacji i kilka uwag na temat selfie-feminizmu

Naomi Wolf zdemaskowała funkcje mitu urody zmuszającego kobiety do walki z własnymi ciałami na rzecz zbliżania się do sztucznie wytworzonych, z góry narzuconych, nieosiągalnych kanonów piękna, przedstawianego jako uniwersalne i niezmienne. Kanon piękna jest wytworem kultury. A kultura oraz media masowe promują wizerunki wpisujących się weń kobiet – młodych oraz, przede wszystkim, wyretuszowanych. Czyli takich, które tak naprawdę nie istnieją.

"Abstrakt: Sztuka designu": rzecz o dobrodziejstwach petardy między pośladkami

Sztuka designu to nie tylko wideoesej, który mógłby popełnić Umberto Eco, gdyby zamiast pisać Szaleństwo katalogowania, chwycił za kamerę. To również, jak się rzekło, szkoła inspiracji. Nie nachalnej niczym kurs coachingu, lecz pobudzającej jak nieznany wcześniej smak. Inspiracje bohaterów dokumentu przypominają misz-masz fiksata.