Może nie było takich tłumów jak na otwarciu pierwszego mcdonaldsa w 1992, ale Bomba Na Placu Szczepańskim i tak pękała w szwach. Na premierze numeru o najntisach były oczywiście białe skarpetki, Papież Łupież Polak, plan Balcerowicza, disco polo i podział na Polskę Liberalną i Solidarną. Może za dużo słonia a sprawy polskiej (chociaż Jakub Baran dzielnie walczył o uznanie roli USA i American dream), wiele dyskusyjnych tez („hip-hop zawsze był prawicowy” – no chyba nie ten z lat 90., w połowie złożony z HWDP, a w połowie z „sadzić, palić, zalegalizować”; „Polska zwija się do stadium embrionu” – może z perspektywy KOD-ziarza w futrze), ale też wiele celnych uwag (ciągłość między dziewięćdziesiątymi a sytuacją AD 2016, Strażnik Teksasu zaczynem marzeń), a przede wszystkim dawno niewidziane zaangażowanie widowni. Publiczność wystartowała do dyskusji jak Janusze do własnych biznesów po upadku żelaznej kurtyny, za co szczerze jej dziękujemy, podobnie jak dyskutantom. Bardziej szczegółowa panorama (polskich) lat 90. oczywiście w numerze 52 pod redakcją Kai Puto. Rzućcie się go kupić, bo zaraz zabraknie (Adam Ladziński). 10 lutego 2016, Bomba na Placu, Kraków.

• • •

Zdjęcia: Adam Ladziński, Aleksandra Małecka

• • •

• • •

• • •

ZOBACZ SPIS TREŚCI NUMERU KSIĄŻKI

ZAMÓW NUMER W NASZYM E-SKLEPIE