Czy lubię pisać? Pomijam zasadniczą kwestię, czy powinienem to robić. W każdym razie buduje się we mnie coś na kształt postanowienia, które przy odrobinie szczęścia i wytrwałości jestem w stanie zamienić na poetyckie credo. Poza snami, które pojawiają się mimowolnie i bez mojej zgody, chcę unikać wstawiania swojej osoby jako bohatera, wokół którego mógłbym budować literacki świat. Pisanie przypomina
rejestrowanie obrazów, wydzielenie czegoś, co jednocześnie należy i nie należy do Ciebie. To aparat, narzędzie, które powinno pracować w zasadzie niezależnie od Twojego nastroju, ba, w jakiejś części nawet niezależnie od tego, co myślisz. Chcę ograniczyć się do ‘kreatywnego dokumentalizmu”. Pojęcie ‘kreatywny dokumentalizm’ pojawiło się we mnie, nie wiem skąd, kilka lat temu, gdy pisałem niektóre z fragmentów tego tekstu. Element kreacji w pisaniu jest trudny do uniknięcia. Dwa czy trzy lata temu próbowałem pisać tekst, który byłby wyłączną,
‘czystą’ obserwacją.