W miarę pogłębiania swych studiów na temat świadomego śnienia, okazywało się, że zagadnienie to, aktualnie dość popularne w kulturze jak i badaniach naukowych, ma swoje źródło w odległych historycznie zapisach filozoficznej i religijnej myśli ludzkiej. Tradycyjnie zjawisko podróży we śnie, i często łączonej z tym bilokacji, kojarzy się z systemami Wschodu, głównie z buddyzmem tybetańskim. Według starożytnych źródeł, istniały techniki wywoływania śnienia, w których śniący
wiedział o tym, że śni. Fascynujące stało się dla niego śledzenie, w jaki sposób nasi przodkowie łączyli doznania podczas snu ze zdolnością do kontaktowania się z
ukrytą rzeczywistością, niedostępną dla zwykłego oka i ucha, będącą udziałem wybrańców: szamanów, proroków i mistyków, którzy, dzięki zdolnościom nabytym właśnie podczas snu, posiadali niezwykłą moc, poprzez nią mogli zawładnąć wyobraźnią innych ludzi.