W tym dziale zgrupowaliśmy wszystkie projekty i działania na polu nowych mediów, które powstały w Korporacji Ha!art od 2010 r. (m.in.: cyfrowe adaptacje, hiperteksty, wideopoezja i poezja cybernetyczna). Ogromna ich część została udostępniona na naszej stronie całkowicie za darmo. Zachęcamy do eksplorowania!

• • •

Cyfrowe adaptacje klasyki literatury

Jan Potocki - Rękopis znaleziony w Saragossie: adaptacja sieciowa Mariusza Pisarskiego

Geometra Valesquez, jeden z narratorów arcydzieła Potockiego, nie lubi druku. Papierowa prezentacja krzyżujących się opowieści jest – według niego – nieadekwatna. To istny labirynt. Romanse i dzieła podobnego rodzaju winny być pisane w kilku kolumnach, na kształt tablic chronologicznych – mówi podirytowany wymuszoną linearnością bohater. Tej oświeceniowej, pre-modernistycznej nostalgii za dziełem bardziej przystającym do złożoności zjawisk, nie jest w stanie ugasić nawet formuła powieści szkatułkowej, z którą od zawsze kojarzy się Rękopis. Kompozycja, w której jedna opowieść zawiera drugą, a we wnętrzu drugiej rodzi się trzecia, nadal przysłania czytelnikowi sieć wewnętrznych relacji, jakie zachodzą pomiędzy narratorami, bohaterami, zdarzeniami i miejscami.

PRZEJDŹ NA STRONĘ PROJEKTU

• • •

Cyfrowe zielone oko. Adaptacja poezji formistycznej Tytusa Czyżewskiego w opracowaniu Łukasza Podgórniego i Urszuli Pawlickiej

„Poezja współczesna musi sobie stworzyć nową odrębną formę, podatną dla ludzi współczesnych, łaknących nerwowych, syntetycznych wzruszeń (...) Artyści będą jak najmniej używać tematu, a jak najwięcej konstruować” – manifestacyjne komentarze Tytusa Czyżewskiego z 1921 r. znalazły swoje odzwierciedlenie w jego formistycznej poezji – ujmującej świat architektonicznie, intermedialnej; wizualno-słownie przedstawiającej rzeczywistość wielozmysłową, a także w poezji o „instynkcie mechanicznym” – zderzającej procesy z dziedziny biologii i automatyki. Nerw rzeczywistości początku XX wieku oddany mógł być tylko za pomocą nowej ekspresji formalnej i uczuciowej. Uliczny zgiełk tramwajów, brzęczący telefon, trzeszczące radio, kolorowe reklamy i sensacyjna prasa – wszystko to wymagało języka multimedialnego, symultanicznego i przestrzennego.

PRZEJDŹ NA STRONĘ PROJEKTU

• • •

Wideopoezja

Katarzyna Giełżyńska - C()n Du It

Wideotomik „C()n Du It” to zbiór poetyckich klipów słowno-muzycznych, prezentujących najważniejsze zjawiska w kulturze wizualnej oraz stawiających pytania o miejsce człowieka w sferze on-line i o tożsamość w czasach awatarów. Intensywne, wyraziste oraz ironiczne obrazy zyskują postać wideofraszek – Giełżyńska humorystycznie ukazuje internetowe „rytuały”, jak klikanie, czatowanie czy postowanie. Nawiązania do animacji, filmu, reklamy czy gry komputerowej w efekcie generują klipy dynamiczne, ekspansywne, „suche kości” – jak stwierdza w manifestacyjnym „wierszu logicznym” – bądź można powiedzieć przewrotnie, że są „mięsiste”, konkretne i stanowcze.

PRZEJDŹ NA STRONĘ PROJEKTU

• • •

Hiperteksty

Michael Joyce - popołudnie, pewna historia

Jeśli wybitne narracje poznaje się po tym, że są dramatyzacją swojego działania, to popołudnie, pewna historia wzorowo wypełnia ten postulat. W labiryntowym świecie paranoi bohater, niczym Edyp, poszukuje odpowiedzi na pytanie „kto zabił?”. Czytelnik, który za nim podąża, wciągnięty zostaje przez tekst w ślepe odnogi, fabularne pętle i światy możliwe. Powieść staje się alegorią swojej własnej lektury, a jej nierozstrzygalność sprawia, że powraca się do niej latami.

PRZEJDŹ NA STRONĘ PROJEKTU

• • •

Konrad Polak - Schemat (powieść na smartfona)

Na granicy jawy i snu, refleksji krytycznej i medytacji, oniryzmu i egzystencjalizmu, Konrad Polak rozciąga swój hipertekstowy Schemat. Wielowątkowy i wielowarstwowy tekst przenosi czytelnika z fikcyjnych zdarzeń na ulicach Krakowa w sferę marzeń sennych, z zapisków o świadomym śnieniu – do korespondencji na temat hipertekstowej fabuły. Rzeczywistość zdroworozsądkowa miesza się tu z irracjonalnymi sceneriami snów i zatartych wspomnień, a chęć zrozumienia relacji między mężczyzną a kobietą – z pragnieniem bycia panem swoich własnych snów. Fikcjonalnym i naukowym aspiracjom Schematu towarzyszy coś jeszcze: charakterystyczna dla formy hipertekstowej mimesis procesu powstawania myśli. Proces ten naśladuje czytelnik, kroczący za podsuwanymi obrazami i argumentami. Wpisana weń gra w błądzenie i w znajdowanie właściwych połączeń czyni lekturę Schematu wyzwaniem, przygodą i przyjemnością.

PRZEJDŹ NA STRONĘ PROJEKTU

• • •

Susan Gibb - Czarne Jagody

Czarne Jagody Susan Gibb dotykają modnego w bestsellerowym obiegu literackim tematu molestowania w dzieciństwie, lecz przynajmniej pod dwoma względami podchodzą do niego inaczej. Po pierwsze, jest to fikcja hipertekstowa: niektóre z kluczowych scen są ukryte przed czytelnikiem. Dostajemy się do nich przez ucho igielne pojedynczego słowa-klucza, które łatwo gubi się pośród innych, mniej intymnych wskazówek. Dlatego dla jednych Czarne Jagody mogą się wydać zgrabnie napisanym zbiorem wspomnień z dzieciństwa i zapisem artystycznego debiutu malarki. Dla drugich będzie to opowieść o horrorze dzieciństwa, zbrukanego przez tych, którzy powinni byli je chronić. Czy obie wersje okażą się prawdziwe? A może każda z nich przesłania jeszcze inną, szokującą prawdę?

PRZEJDŹ NA STRONĘ PROJEKTU

• • •

Poezja cybernetyczna

Łukasz Podgórni / Porcje Rosołowe - Skanowanie balu (tomik + album audio)

Interesujący nas stan skupienia materii to faza. Faza, która oscyluje z coraz mniejszą częstotliwością: znaki zamieniają się w martwe piksele, wreszcie w spacje; obszar zaznaczenia ścieka do wnętrza wiadra. Podgórniego, co czuć, zajmują przedmioty. Ich liczbę w zbiorze (po wstępnej analizie) oceniam na 304. Czy możemy w związku z tym wyróżnić tekst rzeczy*? Może. Twórczość Podgórniego zawiera rzeczy tekstowe z coraz większą częstotliwością.

PRZEJDŹ NA STRONĘ PROJEKTU

• • •

Roman Bromboszcz - 918-578

Za pomocą kartki papieru, płyty CD z nagraniem swojej muzyki, audiowizualnego performance czy wiersza cybernetycznego zamieszczonego w internecie – a wszystkie z wymienionych tu form przekazu należą do codziennego arsenału artysty – Roman Bromboszcz kwestionuje i burzy utrwalone protokoły artystycznej komunikacji i zachowań, każąc nam na nowo zastanawiać się nad tym, czym jest poezja; jaka jest przyszłość słowa i czy autor dzieła sztuki wciąż jest jeszcze człowiekiem, czy może już cyborgiem. Pod swoją połyskliwo-zgrzytliwą powierzchnią estetyczną, twórczość Bromboszcza skrywa pogłębioną refleksję filozoficzną: to krytyka języka, obrazu i zarazem cyfrowego świata, dzięki któremu utwory te powstają, i na którym pasożytuje.

PRZEJDŹ NA STRONĘ PROJEKTU

• • •

U-man i masa, Zespół Szkół, noce i pętle - trójksiąg cybernetyczny uwolniony

Wiersze na wolności. Usmaż trzech Perfokarcistów na jednym ruszcie. Ciepełko procesora musi być. Ale uwaga! Niech ciepełko cię nie zmyli, bo to pakiet zimnych bitów. To połączenie zielonej herbaty z earl grey’em – dawka mocnej teiny przy jednoczesnym oczyszczeniu dyskursów. Urodzajna poezja skrzypi, skacze jak słupki equalizera. Semantyka nie styka? Poznaj poezję generowaną, selektywną i zakłóconą. Poznaj połączonego u-mana bez ciała i przesłony. Poznaj cyberautora sterującego i sterowanego. Pisanie nie jest dłoni pisane – cyberpoezji bycie w sieci jest dane.

PRZEJDŹ NA STRONĘ PROJEKTU

• • •

Działania nowomedialne

Tomasz Pułka kontra Google

Celem warsztatów było zderzenie istniejącego tekstu z żywiołem sieciowej „pamięci zewnętrznej” polskich użytkowników internetu. Jednostką poetycko-lingwistycznej przygody jest „minimum oryginalności”, jakie da się wyabstrahować z języka, czyli 3-wyrazowe sekwencje, które wyciągamy z tekstu pierwotnego, by na ich podstawie utworzyć tekst wynikowy.

PRZEJDŹ NA STRONĘ PROJEKTU

• • •

Internetowy Turniej Jednego Wiersza portalu Ha!art

UWAGA! Turniej został zawieszony w grudniu 2012. O kolejnej edycji poinformujemy w dziale Wiadomości.

Regulamin:

1. Konkurs ma za zadanie promować najciekawsze teksty poetyckie, szczególnie premiowane będą wszelkie realizacje wykorzystujące nowe media.

PRZEJDŹ NA STRONĘ PROJEKTU