Pier Vittorio Tondelli

Libertyni inaczej

Debiutancki tom Piera Tondellego Libertyni inaczej (Altri libertini) ukazał się w 1980 roku (autor miał podówczas 25 lat). Tondelli określał Libertynów… mianem powieści (romanzo a episodi), choć bliżej tej całości do zbioru opowiadań. Historie mają różnych bohaterów i narratorów, których łączy wspólne doświadczenie pokoleniowe. Książka okazała się bestsellerem.

Książka jest zbiorem wywiadów autoryzowanych przez Bernarda-Marie Koltèsa, które ukazały się drukiem w prasie francuskiej. Chociaż nie jest to dzieło samego Koltèsa, w dużej mierze do niego należy. Pobrzmiewa w nich jego głos i poczucie humoru.

Michał Wasążnik, Robert Jarosz

Generacja

„GENERACJA” to wspólna publikacja autorstwa Michała Wasążnika i Roberta Jarosza, na którą składają się: autorski album 160 fotografii Wasążnika i esej mówiony Jarosza. „Generacja” prezentuje twórców, miejsca i wydarzenia, które fundowały tożsamość kultury alternatywnej oraz przynosi słowno-wizualną dokumentację warszawskiej sceny punk i reggae pierwszej połowy lat osiemdziesiątych.

Publikacja składa się z faksymilowej reprodukcji zeszytu Aptego oraz książki Apte. Niedokończona powieść autorstwa Marcina Kowalskiego i Piotra Głuchowskiego – specjalistów w zakresie śledztwa historycznego.

Pierwszy tak rozległy i wielostronny obraz polskiego teatru minionych dwóch dekad.

Kuba Mikurda i Michał Oleszczyk (autorzy Kina wykolejonego. Rozmów z Guyem Maddinem, Kraków 2009) odbyli w grudniu 2009 roku cykl rozmów ze Stephenem i Timothym Quayami, omawiając kolejne filmy w ich dorobku, pytając o inspiracje filmowe, literackie, malarskie i muzyczne. Wywiady Mikurdy i Oleszczyka uzupełniają eseje krytyczne m.in. Petera Greenawaya, Guya Maddina, Piotra Dumały, Marcina Giżyckiego, Michaela Brooke’a, Jakuba Momro i Adriany Prodeus.

Kolejna ksiazka autorstwa jednej z najbardziej znanych współczesnych teoretyczek filmu.

Książka Dzieje grzechu stanowi bezcenny przewodnik po surrealistycznej terra incognita.. Redaktorzy książki wraz z zaproszonymi autorami podjęli się próby zrekonstruowania tradycji surrealistycznej w kinie polskim.

W książce spotykają się dwie perspektywy — autorów zachodnich, którzy „odkrywają” dla siebie turecką kinematografię oraz autorów tureckich, starających się opisać ją na nowo.