zapraszam julię / zapraszam natalię / zapraszam kubę / zapraszam po flat white // niezbyt często jestem w starbucksie / ale jeśli już jestem / to tylko o moje imię nie pytają / serio // i ja pytam / jak mam martwić się o polskę / skoro nie mogę przestać / martwić się o siebie
Wiersz nie jest cudem to cykl świetnych, zaangażowanych wierszy publikowanych tu, w internecie, i teraz, jako wyraz wkurwu na codzienne problemy i wydarzenia. Wiersz nie jest cudem, wiersz jest codzienny, zwykły i dostępny. Jeśli masz poglądy i opinie, prześlij wiersz na adres redaktorki, Mai Staśko: maja.stasko@ha.art.pl. Publikacja wierszy to współtworzenie towaru, jakim jest portal, więc za nią płacimy. Wiersze są polityczno-estetyczne, więc wybieramy te najlepsze.
Wiersz nie jest cudem to cykl świetnych, zaangażowanych wierszy publikowanych tu, w internecie, i teraz, jako wyraz wkurwu na codzienne problemy i wydarzenia. Wiersz nie jest cudem, wiersz jest codzienny, zwykły i dostępny. Jeśli masz poglądy i opinie, prześlij wiersz na adres redaktorki, Mai Staśko: maja.stasko@ha.art.pl. Publikacja wierszy to współtworzenie towaru, jakim jest portal, więc za nią płacimy. Wiersze są polityczno-estetyczne, więc wybieramy te najlepsze.
Wiersz nie jest cudem to cykl świetnych, zaangażowanych wierszy publikowanych tu, w internecie, i teraz, jako wyraz wkurwu na codzienne problemy i wydarzenia. Wiersz nie jest cudem, wiersz jest codzienny, zwykły i dostępny. Jeśli masz poglądy i opinie, prześlij wiersz na adres redaktorki, Mai Staśko: maja.stasko@ha.art.pl. Publikacja wierszy to współtworzenie towaru, jakim jest portal, więc za nią płacimy. Wiersze są polityczno-estetyczne, więc wybieramy te najlepsze.
Wiersz nie jest cudem to cykl świetnych, zaangażowanych wierszy publikowanych tu, w internecie, i teraz, jako wyraz wkurwu na codzienne problemy i wydarzenia. Wiersz nie jest cudem, wiersz jest codzienny, zwykły i dostępny. Jeśli masz poglądy i opinie, prześlij wiersz na adres redaktorki, Mai Staśko: maja.stasko@ha.art.pl. Publikacja wierszy to współtworzenie towaru, jakim jest portal, więc za nią płacimy. Wiersze są polityczno-estetyczne, więc wybieramy te najlepsze.
Wiersz nie jest cudem to cykl świetnych, zaangażowanych wierszy publikowanych tu, w internecie, i teraz, jako wyraz wkurwu na codzienne problemy i wydarzenia. Wiersz nie jest cudem, wiersz jest codzienny, zwykły i dostępny. Jeśli masz poglądy i opinie, prześlij wiersz na adres redaktorki, Mai Staśko: maja.stasko@ha.art.pl. Publikacja wierszy to współtworzenie towaru, jakim jest portal, więc za nią płacimy. Wiersze są polityczno-estetyczne, więc wybieramy te najlepsze.
Poemat poezji wizualnej opisujący podróż przez wyobrażeniową krainę Afazji. To swoisty przewodnik po kraju, którego zostałam obywatelem – nagle i bez ostrzenia ,,,, ,,,, Jednak nie o wiwisekcje tu chodzi, tylko o zrozumienie choroby, która dotyka bardzo wielu ---- bo udar jest chorobą cywilizacyjną , a udar lewostronny zabiera wszystkie kody komunikacji, które znamy (...)
Wbrew pozorom, Read more + Piotra Puldziana Płucienniczaka nie jest tylko fenomenologicznym żartem, ekranowym ćwiczeniem z poetyki odbioru czy też uniesionym wysoko i dumnie środkowym palcem wymierzonym w mit interakcji. Bezczelna, pusta przestrzeń, przez którą nawigujemy niczym oślepieni słońcem marynarze, prosi się o wypełnienie, czy to przez nas, tu i teraz, czy to przez obrażonych na cyfrową poezję autorów zgłoszeń na ITJW, którzy uparcie przysyłają nam papierowe propozycje godne raczej „Gościa Niedzielnego”, a nie utwory flirtujące z kodem, ruchomym obrazem czy choćby z ogólną wibracją narzędzi społecznościowych i sieciowych A.D. 2014.
„Kryzys. Biuletyn poetycki” prezentuje wiersze czołówki młodych poetów. Obok metryki i daty debiutu wyróżnia tę formację zainteresowanie współczesnością, językami publicznymi i sferą społeczną. Publikujący w „Kryzysie” autorzy są wrażliwi na dyskursy polityczne, podejrzliwi wobec języków władzy w ich rozmaitych formach i społecznych emanacjach. Wiersze tych poetów, będące najbardziej wyrazistą spośród nowych propozycji lirycznych ostatnich lat, są efektem zderzenia tego, co poetyckie, z tym, co społeczne.